Precyzyjne masy wyciskowe silikony Addycyjne

Addycyjne silikony występują w postaci past średnich, rzadkich, gęstych w tubach ,a tak ze w bardzo gęstych w słoikach. Znaleźć je można również jako 2 pojemniki (bazę i katalizator), które można mieszać ręcznie lub automatyczny, mechaniczny za pomocą aparatury mieszającej lub pistoletu mieszającego.

Pierwsza pasta posiada niskocząsteczkowe silikony z wolnymi grupami winylowymi, substancje wzmacniające jako kwas chloroplatynowy jako katalizator i wypełniacz. Druga pasta ma w składzie wypełniacze wzmacniające  i niskocząsteczkowe silikony z wodorosilanami. Dwie pasty należy mieszać się w takich samych ilościach, następnie występuje reakcja addycji. Zachodzi ona miedzy grupami wodorowym i winylowymi, i nie obserwujemy pojawia się produktów pośrednich.

Proces działania masy A-Silikonowej

Uproszczony schemat przebiegu reakcji w masach a- silikonowych przedstawia się w taki sposób, że dodajemy siloksan zawieraujący wodór plus siloksan z wolną grupą winylową i na koniec dodawany jest kwas chloroplatynowy. W dany sposób powstaje nam guma silikonowa.

Proces polimeryzacji mas addycyjnych zachodzi wyłącznie w ustach pacjenta i czas wykonania modelu roboczego można uzyskać po 7 dniach. Ważne do zaznaczenia jest, że wraz ze wzrostem temperatury reakcja przyśpiesza i skracany jest czas wiązania.

W przypadku obecności grup hydroksylowych w silikonie addycyjnym pojawia się reakcja uboczna jaką jest wydzielanie się wodoru. Wodór uwalnia się stopniowo ze związanego wycisku i następstwem tego jest pojawianie się pęcherzy w modelach gipsowych odlanych w czasie mniejszym niż 1 godzina. W modelach epoksydowych występuje możliwość pojawienia się pęcherzy w czasie krótszym niż 24 godziny od wykonania wycisku. Istnieją masy w których możliwe jest wykonani natychmiastowego odlewu modelu. Uzyskujemy taki efekt przy wykorzystaniu kontroli obecności grup hydroksylowych oraz dzięki zawartości palladu, który jest wykorzystywany absorber wodoru. Z związku z tym podczas wykonywania modeli z wycisków silikonowych wskazane jest przestrzeganie zaleceń producenta konkretnego typu masy. Wyciski zrobione z mas silikonowych trudno się zwilża mieszaninami gipsów, dzięki się to ponieważ są one hydrofobowe.

Silikony addycyjne hydrofobowe

Występują masy silikonowe posiadające w swoim składzie substancje powierzchniowo czynne (detergenty), na wskutek tego masa staje się hydrofilna. Silikony hydrofilne umożliwiają na odlewanie modeli gipsowych o zmniejszonej zawartości pęcherzy powietrza. Silikony addycyjne pozbawione są zapachu, smaku, posiadają stabilne wymiary, są elastyczne, charakteryzują się pamięcią, umożliwiają w trakcie wyjmowania wycisku powrót do wcześniej przyjętych kształtów wycisku.

Dodatkowo silikony addycyjne hydrofobowe poddaje się galwanoplastyce srebrem lub miedzią, gdyż pokrywanie metalem (galwanizacja) silikonów addycyjnych hydrofilnych jest trudniejsza do wykonania (niełatwo uzyskać początkową jednorodną warstwę metalu).

Zużyte materiały podczas wykonywania wycisków należy wyrzucić do odpowiednich plastikowych koszy na odpady medyczne. W dany sposób zasady związane z segregacją opadów medycznych zostaną spełnione.

Do mas addycyjnych zaliczamy:

• Express,
• Kulzer,
• DMG,
• Bisico,
• 3M.

Zalety i wady mas A-Silikonowych

Zalety:

• Duża dokładność,
• Wysoka stabilność wymiarów (odlewanie w ciągu tygodnia),
• Łyżki indywidualne albo standardowe,
• Możliwość wielokrotnego odlewania,
• Łatwe do mieszania,
• Sympatyczny smak.

Wady:

• Nie są tanie,
• Siarka hamuje, stopuje proces wiązania:

       Lateksowe rękawiczki,

       Siarczany żelaza i glinu obecne w roztworach retrakcyjnych.

• Krótki czas pracy,
• Oczyszczanie filarów przed pobraniem wycisku,
• Niższa wytrzymałość na rozrywanie,
• Możliwość uwalniania wodoru:

       Pęcherzyki na modelu,

       Dodatek palladu w celu o absorbcji.